مسدود شدن مسیرهای کربلا و دستور بستن آب/ پنجم محرم، امام حسین چه کرد؟

روز پنجم محرم سال 61 هجری، روز قطعی شدن جنگ و خبرهای تلخ و سخت تاریخ بر کاروان کربلا است.

به گزارش پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ، بر اساس منابع تاریخی روایت های نقل شده درباره روز پنجم روایت از قطعی شدن جنگ است. وقتی روز چهارم محرم «ابن زیاد» در کوفه منبر رفت و مردم به جنگ با امام حسین(ع) تشویق کرد و از سویی دیگر «شریح قاضی» برای حمایت از ابن زیاد فتوا صادر کرد، مردم گروه گروه از همه نقاط اعلام آمادگی کردند و لشکر کوفه آمده شد.

ورود چهار هزار سرباز تازه‌نفس به کربلا روز پنجم محرم سال 61 هجری، روزی بود که موقعیت کربلا به مرور حال و هوای جنگ به خود می‌گرفت؛ جنگی که با رسیدن نیروهای تازه‌نفس از کوفه برای لشکر دشمن پررنگ‌تر و مهم‌تر جلوه می‌کرد. عبیدالله بن زیاد که می‌خواست عمر بن سعد را برای جنگ با حضرت اباعبدالله الحسین(علیه السلام) برانگیزد و او را در تنگنا و تحت فشار قرار دهد، لشکری به تعداد چهار هزار نفر از سربازان مهارت دیده و تازه‌نفس به سوی کربلا فرستاد تا در خدمت عمر سعد بوده و او را برای کشتن نوه رسول خدا(ص) یاری کنند. به این ترتیب با احتساب هزار نفر سربازی که در خدمت حر بن یزید ریاحی بودند و چند هزار سربازی که به همراه عمر سعد به کربلا آمده بودند، تعداد نیروهای لشکر دشمن به حدود ده هزار نفر می‌رسید. این طور بود که این مردان کوردل و دنیاپرست مقابل امام خود صف بستند و او را مظلومانه در بیابانی خشک و بی‌آب به مرگ تهدید کردند.

ورود دو پیرمرد به صحرای کربلا حبیب بن مظاهر و دوستش مسلم بن عوسجه، دو پیرمردی هستند که شب پنجم محرم یا روز پنجم قبل از بسته شدن مسیرها به سمت کربلا، به سوی سپاه امام حسین(ع) رهسپار شدند. در آن اختناق، از چشم جاسوسان و مأموران ابن‌زیاد پنهان شدند و شب‌ به اردوی امام ملحق شدند. روایت ملحق شدن این دو پیرمرد را از زبان آیت الله مجتبی تهرانی بشنوید.

بستن مسیرهای منتهی به کربلا در روز پنجم، همچنین ابن زیاد یکی از یاران خود به نام «زجر بن قیس» را فرستاد تا بر سر راه کربلا بایستد و هر کسی را که قصد یاری امام حسین(ع) داشته و بخواهد به سپاه آن حضرت ملحق شود، به قتل برساند. «زجر بن قیس» هم همراه 500 نفر بر سر راه کربلا قرار گرفت تا راه شیعیان و یاران حضرت اباعبدالله(ع) را ببندند.

دستور بستن آب بر امام حسین(ع) روز پنجم محرم، همچنین عبیدالله بن زیاد برای عمر سعد پیکی فرستاد و از او خواسته بود تا بر امام حسین(ع) به شدت سخت بگیرد و راه را برای آن حضرت ببندد. طبق منابع تاریخی، ابن زیاد در نامه ای نوشته بود: «میان حسین و یارانش و آب فرات حائل شو (فاصله بینداز) که حتی یک قطره از آب ننوشند تا اینکه به بیعت امیرالمؤمنین یزید و عبیدالله بن زیاد درآیند یا مانند شهید مظلوم عثمان بن عفان (که در زمان کشته شدن تشنه بود) کشته شوند.»

گفت وگوی امام حسین(ع) با یاران غروب روز پنجم در کربلا، امام حسین (ع)، دستور داد همه یاران گرد هم آیند تا با آن ها گفت وگو کند. امام، اوضاع پیش آمده را برای یاران خود تشریح کرد و مردان سپاه را گروه گروه دسته بندی کردند.

ماجرای ملحق شدن حبیب بن مظاهر(ع) به قافله عشق و سپاه حسین بن علی(ع) و نحوه شهادت این پیرغلام علوی را بازگو می‌کنیم.