سرانجام آمریکا در سوریه

آمریکا پس از جنگ جهانی دوم بارها و بارها برای تغییر نظام‌های سیاسی مخالف خود در منطقه خاورمیانه دست به کار شده و با بهانه‌های مختلف ازجمله مقابله با کمونیسم، رقابت با رقبای ژئوپلیتیک، جلوگیری از سلاح‌های کشتارجمعی، مبارزه با تروریسم و گسترش دمکراسی، شیوه‌های گوناگونی را به کار گرفته است.

به گزارش همشهری آنلاین، مهدی فضائلی؛ کارشناس مسائل سیاسی در روزنامه همشهری نوشت، اتاق فرمان آمریکایی با هماهنگی صهیونیسم و همراهی ترکیه، فعلا توانسته‌اند با ساقط‌کردن بشار اسد، ظاهرا شکست قبلی را جبران کنند و بر سوریه حاکم شوند، اما آیا این پایان ماجرا خواهد بود؟
بعید است تحلیلگری را بتوان یافت که بتواند آینده روشنی را برای سوریه ترسیم و پیش‌بینی کند و این آینده در هاله‌ای نه در ابهام بلکه در ابهامات متعدد قرار دارد.
در این یادداشت بنای خوانش گزینه‌های محتمل برای آینده سوریه را ندارم و صرفا به پاسخ یک پرسش می‌پردازم.

آیا آمریکا به اهداف خود در سوریه دست خواهد یافت؟

خوب است بدانیم آمریکا پس از جنگ جهانی دوم بارها و بارها برای تغییر نظام‌های سیاسی مخالف خود در منطقه خاورمیانه دست به کار شده و با بهانه‌های مختلف ازجمله مقابله با کمونیسم، رقابت با رقبای ژئوپلیتیک، جلوگیری از سلاح‌های کشتارجمعی، مبارزه با تروریسم و گسترش دمکراسی، شیوه‌های گوناگونی را به کار گرفته است. حمایت از کودتای نظامی، کمک نظامی آشکار و پنهان به گروه‌های اپوزیسیون، حمله و اشغال‌کردن کشور، پشتیبانی هوایی از قوای اپوزیسیون، تحریم و…‌ از جمله شیوه‌های این کشور متجاوز در دست‌اندازی به کشورهای منطقه بوده است.
خوب است این را هم بدانیم که وقتی دولتمردان آمریکا برای سرنگونی نظامی مصمم می‌شوند، با فریبکاری تمام، درباره تهدیدات آن نظام غلو می‌کنند، واژگان جذاب و همه‌پسند مانند دمکراسی، مبارزه با تروریسم، حقوق بشر و امثال آن‌را استخدام می‌کنند، وعده دستاوردهای بسیاری را می‌دهند و زودهنگام ادعای پیروزی و موفقیت می‌کنند.

و اما پاسخ این پرسش که آیا آمریکا به اهداف خود در سوریه دست خواهد یافت یا نه را به یک کارگزار باتجربه آمریکایی واگذار می‌کنم؛ کسی که حدود ۳دهه سیاست‌های آمریکا را در غرب آسیا دنبال کرده و در پی تحقق اهداف کشور متبوعش در این منطقه حساس جهان بوده است.
فیلیپ گوردون، هماهنگ‌کننده اسبق کاخ سفید در امور خاورمیانه، کتابی دارد به‌نام «شکست در بازی طولانی». او در این کتاب، ضمن موافقت و همراهی با اهداف دولتمردان آمریکا در سرنگونی نظام‌های سیاسی غیرهمسو با آمریکا، راهبردهای دستیابی آمریکا به اهدافش را به چالش می‌کشد و آنها را ناموفق ارزیابی می‌کند.

گوردون، سیاست‌ها و دخالت‌های آمریکا در تغییر دولت‌های عراق، لیبی، افغانستان و سوریه را مرور می‌کند و به این سؤالات پاسخ می‌دهد که چرا تغییر رژیم در خاورمیانه چنین دشوار است؟ چرا همیشه از آنچه انتظار می‌رود سخت‌تر است و پیامدهای بدی به همراه دارد؟ چرا رهبران آمریکا فکر می‌کنند که «می‌توانیم درست انجامش بدهیم» و فریب این توهم را می‌خورند که این دفعه فرق می‌کند؟ آیا اصلا برای سیاستی که پیوسته به شکست می‌انجامد، هیچ راه جایگزینی هست که واقع‌گرایانه باشد؟

پاسخ گوردون به این پرسش‌ها با بررسی ۷۰سال تلاش ایالات متحده آمریکا برای تغییر نظام‌های سیاسی غرب آسیا صورت گرفته است.

فیلیپ گوردون در بخش پایانی کتاب خود به جمع‌بندی مطالبش می‌پردازد و در بخشی از این جمع‌بندی چنین می‌نویسد:
«ماجراهای تغییر رژیم‌هایی که در این کتاب درباره‌شان بحث شد تفاوت‌های بسیاری با هم دارند، ولی شباهت‌های مهمی نیز بین‌شان وجود دارد. در تک‌تک موارد، تلاش برای سرنگونی رژیم فعلی و نشاندن حکومتی بهتر به جای آن بسیار پرهزینه‌تر از چیزی درآمد که پیش‌بینی شده بود؛ نتوانست ثبات را به همراه بیاورد و طیف گسترده‌ای پیامد ناخواسته و نامطلوب به‌وجود آورد.»

نویسنده تصریح می‌کند: «وقتی به تک‌تک عملیات‌های تغییر رژیم در خاورمیانه می‌نگریم که از سال۱۹۵۳ به رهبری ایالات متحده انجام شد، هیچ نمونه موفقی به چشم نمی‌خورد؛ با چندین شکست فاجعه‌آمیز روبه‌رو شده‌اند، همیشه نیز هزینه‌ها بیشتر از چیزی بود که سیاستگذاران و حامیان تغییر رژیم قول می‌دادند، منافع کمتری داشت و نتایج پیش‌بینی‌نشدنی‌تر بود.»

براساس آنچه سیاستمدار و مجری باسابقه سیاست‌های آمریکا در منطقه غرب آسیا مطرح کرده می‌توان آینده سوریه را ضمن ابهامات بسیاری که دارد، پرچالش، پرهزینه و بدون دستاورد مطلوب برای آمریکا توصیف کرد؛ آینده‌ای که شاید اتاق فرمان آمریکایی را یک‌بار دیگر مبهوت و پشیمان کند و در این آینده، جوانان غیور سوریه نقشی مهم ایفا خواهند کرد.

کد خبر 911094 منبع: روزنامه همشهری

• هلاکت 60 اسرائیلی طی 77 روز

• پارتی‌بازی‌ها صدای پسر رئیس‌جمهور را درآورد | ماجرای دعوا برای پست های دولتی

• آیت‌الله سیدعلی لواسانی درگذشت

• واکنش وزارت فرهنگ به یادداشت شریعتمدرای درباره مجوز شبکه «تی‌آرتی» فارسی

• ادبیات کنایه‌آمیز جهانگیری درباره رئیس جمهور شدن پزشکیان | هیچ پیشنهادی از طرف پزشکیان نداشتم

• روایت ظریف از مشکلاتی که نتیجه یک تجربه اشتباه همگانی است

• مجوز نداده بودید یا لغو کردید؟! | واکنش به ادعای وزارت فرهنگ درباره شبکه TRT ترکیه

• نامه الهام علی‌اف به پزشکیان؛ عمیقا، قدردان ایران و شخص شما هستم

• نخستین واکنش به شایعه استعفای مسعود پزشکیان

• درویش اخراج شد؟

• معرفی گزینه‌ای دور از انتظار برای جانشینی گاریدو

• سکوهای پرسپولیس برخاستند ؛ شعارهای تند علیه درویش و گاریدو

• متزلزل مثل پرسپولیس، لرزان مانند گاریدو | مس رفسنجان نسخه گاریدو را پیچید | فرش قرمز صدرنشینان برای یحیی گل محمدی

• فرمان مهم جولانی درباره حرم حضرت زینب (س)

• معرفی گزینه‌ای دور از انتظار برای جانشینی گاریدو

• اهدای قلب نوعروس اشک همه را درآورد | عروس قبل از مرگ قاتلش را لو داد: خواهرشوهرم من را به این روز انداخت

• درویش اخراج شد؟

• بزن بزن ترک ها و کرد ها در فرودگاه پاریس! + ویدئو

• بیانیه شبانه پرسپولیس درباره بازی فاجعه آمیز

• جزئیات حادثه سقوط اتوبوس حامل سربازان از زبان مصدومان + ویدئو

• هلاکت 60 اسرائیلی طی 77 روز

• متزلزل مثل پرسپولیس، لرزان مانند گاریدو | مس رفسنجان نسخه گاریدو را پیچید | فرش قرمز صدرنشینان برای یحیی گل محمدی

• پارتی‌بازی‌ها صدای پسر رئیس‌جمهور را درآورد | ماجرای دعوا برای پست های دولتی

• رونامه دولت: ۹ زن و مرد به شکل مرموزی در «بیمارستان نگاه» نابینا شدند | واکنش فوری وزارت بهداشت

• دیروز تروریست، امروز همکار امریکا!

• واقعیت های تغییر رژیم در سوریه

• جزئیات جدید از دیدار هیئت آمریکایی با الجولانی؛ دولت جدید سوریه بیانیه داد

• افشای شرط آمریکا برای حمایت از الجولانی؛ توئیت سفیر ایران + عکس | شرطی که برای محمد مرسی هم گذاشته بودند…